De edelhertenbronst aan de wildbaanweg.

Voor de Hoge Veluwe is de edelhertenbrons in september het jaarlijkse hoogtepunt. Dan verzamelen zich met name langs de Wildbaanweg  honderden fotografen en andere geïnteresseerden. Een waar spektakel, zorgvuldig door de boswachters voorbereid. In augustus worden de herten al gevoerd met appeltjes en/of brokken zodat ze in september elke dag na het moment van voeren komen aandraven. De boswachters bepalen hoe dichtbij de herten komen door de verspreiding van het voer. Er is bovendien een zoel aanwezig, wat prachtige plaatjes oplevert. Verder is het een jaarlijks moment om weer eens bij te praten met gelijkgestemden. De sterke verhalen zijn niet van de lucht.
Veel mensen hebben het over een theater. In zekere zin is dat natuurlijk ook zo. Toch zou ik het niet willen missen. Het prachtige spel van de bokken en de hindes in de bronsttijd met het indrukwekkende geburl van de bokken. Zonder een dergelijk schouwspel is het voor de meesten niet mogelijk de dieren van zo dichtbij te zien, te horen en te fotograferen. Buiten de bronsttijd is de kans op wild zien erg klein. Natuurlijk moet je bij voorbaat ‘s morgens of s’ avonds in de schemer op zoek gaan. 
Ook zijn de herten op de observatieplaatsen te bekijken.

De Amsterdamse Waterleidingduinen, Het Deelerwoud en de Oostvaarders Plassen kampen met het probleem van overbevolking door de grote populaties dieren. De Stichting Nationale Park De Hoge Veluwe heeft dit probleem niet. Waar de andere gebieden al jaren geen afschot meer is toegepast, worden de wildstanden op de Hoge Veluwe constant gehouden door een jaarlijks afschot, met als uitgangspunt dat de vegetatie niet meer schade ondervindt dan het zelf kan herstellen. De voorjaarsstanden zijn 200 edelherten, 200 moeflons en 50 wilde zwijnen. Het ree wordt niet meer bejaagd, omdat de populatie min of meer constant blijft.
Zeer recent is door de Hoge Veluwe gepubliceerd dat de stand van de moeflons in stapjes wordt verhoogd naar 250.