Wat geldt voor de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) geldt nu ook voor de damherten in het Deelerwoud, er zijn er teveel. Vanaf 2001 is er in het grootste gedeelte van het Deelerwoud niet gejaagd. Begin 2017 waren er ca. 400 damherten. Bovendien zijn er ca. 260 edelherten. Tot welke aantallen de populatie moet worden terug gebracht is mij (nog) niet duidelijk. Persoonlijk vind ik dat jammer en als leek begrijp ik het ook niet, de dieren zien er goed uit en schade aan de flora en de andere dieren zie ik niet. Dat is in de AWD wel anders. Opvallend verschijnsel is dat we buiten de bronsttijd bijna uitsluitend hindes zien. Ik heb zo langzamerhand het gehele voor publiek toegankelijke gebied doorlopen, zonder succes. Daar waar hindes het hele gebied doorkruisen houden de bokken zich schuil. De bokken blijven kennelijk diep in de rustgebieden?
Het Deelerwoud is een afwisselend stuk natuur. Naald- en loofbos, heide en gras wisselen elkaar af. Damherten, edelherten, zwijnen, vossen en Schotse hooglanders komen er voor. Bijkomend voordeel voor de natuurliefhebber is het feit dat het er nooit druk is. Wel zijn de dieren, op de hooglanders na, nogal schuw. Zelfs op grote afstand nemen ze al snel de benen.
Bovendien zijn de damherten in het Deelerwoud erg donker gekleurd waardoor de zichtbaarheid wordt bemoeilijkt.
Vossen zijn prachtige dieren. Voor de meeste mensen blijft het bij deze constatering. Een toevalligheidsontmoeting, een flits en weg is de vos. Als je foto’s wilt maken dient er uit een ander vaatje getapt te worden. Vossen in de vrije wildbaan zijn schuw en laten zich niet gemakkelijk bekijken, dus moeten er trucks worden bedacht zoals bv. een schuilhut. Voor de meeste mensen is dit een brug te ver.
Gelukkig zijn er plekken waar de vossen zich wel laten zien. Zo is er een plek in de Amsterdamse Waterleidingduinen waar bijna altijd een of meer vossen rondlopen. De fotografen onder ons weten deze plek feilloos te vinden en zijn dan ook vaak in grote getale aanwezig. Dat levert dan mooie foto’s op. Dat deze dieren zich zo gedragen komt natuurlijk door het voeren. Dat mag niet en is ter plekke ook m.b.v. een bord aangegeven. Mensen doen het echter toch. Nu voer ik zelf in principe niet maar maak wel gebruik van hen die wel voeren!
De kunst is een evenwicht te scheppen tussen het bedienen van het publiek en de gezondheid van de vossenstand. Een niet eenvoudig dilemma. Dit dilemma speelt ook bij de damherten in de AWD.
In dit bericht maakt U contact met Frans Jansen. Natuurfotografie is mijn hobby. Bijna alle foto’s zijn en worden gemaakt tijdens lange wandelingen en vaak samen met mijn vrouw.
Ik woon al vanaf 1973 in Brummen en wandel voor een groot gedeelte in de omgeving van Brummen. Voor Brummen heb ik in Dieren gewoond en van daaruit de Veluwezoom ontdekt. In die tijd maakte ik foto’s van bv. zwijnen, reeën en edelherten. Nog wel in zwart-wit. Ik drukte toen de foto’s zelf af. Dia’s in kleur werden meestal gemaakt tijdens de vakanties en vervolgens bekeken m.b.v. projectie op een scherm. Mijn voornaamste apparatuur bestond uit 2 Asahi Pentax spiegelreflex body’s, een aantal lensen, variërend van 55 tot 400 mm en een statief. ‘s Morgens vroeg en ‘s avonds laat in de schemer het bos in om opnames te maken.
Toen ons gezin werd uitgebreid met twee kinderen is de natuurfotografie langzaam naar de achtergrond verdwenen. Het gesleep met al die apparatuur werd ik ook een beetje zat.. Uiteraard was de apparatuur analoog en gebruikte ik filmrolletjes zoals iedereen.
Toen ik in 2003 stopte met werken, schafte ik een Canon G4 digitale camera aan om vooral de kleinkinderen te kunnen fotograferen.Veel foto’s gemaakt en opgeborgen in albums.
Eind 2003 toch weer een spiegelreflex camera Canon EOS 400D aangeschaft. In februari 2009 een Canon EF-S 18-200 mm lens gekocht, waarmee ik tot begin 2014, alle verdere foto’s gemaakt heb. Na het kopen van een Canon 70D en een 70-300 mm lens is dit mijn favoriete gereedschap geworden. De 70-300 mm lens vind ik een goede keuze omdat ik nog uit de hand kan fotograferen en dus zonder statief kan werken.
Een derde hobby, dus naast fotografie en wandelen, is de computer. Thuis gekomen met de gemaakte opnames bekijk en bewerk ik elke foto, een tijdrovend karwei maar voor een goede kwaliteit noodzakelijk. Een eigen site waarop ik veel foto’s kan laten zien heeft geleid tot www.fransbrummen.nl (HTML). Op deze site staan ook nog vakantiefoto’s. De huidige site www.fransjansenbrummen.nl is gemaakt met gebruik van WordPress en is nog niet geheel naar wens. Er zullen nog wel wat aanpassingengedaan worden.
Ik heb er voor gekozen om deze site te bouwen met de zichtbaarheid op openbaar. De foto’s op de verschillende pagina’s zijn nog niet definitief geselecteerd, er kunnen nog wijzigingen plaats vinden. Al doende wil ik deze site perfectioneren. Mogelijk kunnen de bezoekers mij nog helpen met opmerkingen en suggesties.